Boekenverzamelaar
Op de middelbare school kwam ieder semester een catalogus toe van een bedrijf dat boeken selecteerde voor onze leeftijdsgroep. De leraar Engels besprak de boeken tijdens de les en liet ons discussiëren over de titels die we wilden kopen. Iedere keer dat de lijst gepubliceerd werd, kocht ik er enkele. Zo begon mijn liefde voor boeken, die sindsdien enkel is toegenomen.
Voor mij, een middelbareschoolleerling, moesten het noodgedwongen paperbacks zijn. De grootste uitgever van paperbacks in Engeland in die tijd - de jaren zestig - was Penguin. Zij publiceerden werkelijk alles: de werken van Shakespeare die we in de les gebruikten, romans die we voor het plezier lazen, klassieke werken waar we ons door worstelden, Pelican non-fictieboeken die we voor onze studies gebruikten, kookboeken die we zouden raadplegen als hogeronderwijsstudenten, poëziebundels die onze geest scherpten voor taal en de hogere dingen des levens, enzovoort. Bovendien vielen de Penguin uitgaven heel vaak op door hun kaftontwerpen en innovatieve typografie. Zo maakten paperbacks deel uit van ons dagelijks leven en in mijn geval zouden ze me nooit meer loslaten: ik werd een verzamelaar van Penguins en later werd ik uiteraard lid van de Penguin Collectors Society. Niet zonder enige fierheid kan ik vermelden dat mijn Penguin-bibliotheek een aantal jaren geleden opgenomen is in de literatuurbijlage van de krant De Standaard in de reeks 'De bibliotheek van...'.
Dat is echter maar deel van mijn boekenverhaal. Met de tijd zijn ook vele kunstboeken, reisboeken en vele andere interessante en aantrekkelijke uitgaven onderdeel geworden van mijn bibliotheek.